vrijdag 19 januari 2018

Kerstlectuur: Pablo Martín Sánchez en André Dhôtel





L'instant décisif (vertaling van Tuyo es el mañana, 2016) is zowel vormelijk als narratief een pareltje. Pablo Martín Sánchez vertelt van uur tot uur wat er gebeurde op de dag van zijn geboorte, en doet dit vanuit het standpunt van verschillende personages (waaronder een hond en een schilderij). Gaandeweg raken alle personages met elkaar verwikkeld, en in een geweldige slotscène komen ze allemaal samen. Deze originele roman is spannend, grappig en schetst een mooi beeld van de Spaanse democratische overgang na de dood van Franco. Tegelijk klaagt het de grootschalige Spaanse zwendel in baby's aan, met tienduizenden, volgens sommige bronnen zelfs honderdduizenden slachtoffers. Eerder al verscheen van Martín Sánchez in het Frans Frictions, een verhalenbundel die net als de roman ik graag een keer in het Nederlands vertaald zou zien. Ook schreef hij het zeshonderd pagina's tellende El anarquista que se llamaba como yo, een enthousiast onthaalde historische roman over een anarchist uit het begin van de twintigste eeuw die dezelfde naam als de auteur had. Helaas is mijn Spaans te ver weggedeemsterd om dit nog ontspannen te kunnen lezen, ik wacht dus op een Franse, of waarom geen Nederlandse vertaling?

Onlangs ontdekte ik het oeuvre van André Dhôtel, met Le Mont Damion (1964) als voorlopig hoogtepunt, al kun je net zo goed L'école des cancres (voor het eerst in boekvorm verschenen in 2007) of L'enfant qui disait n'importe quoi (1968) van hem lezen.  Het werk van d'Hôtel valt moeilijk te vergelijken met dat van andere schrijvers. Misschien komt het universum van Le grand Meaulnes (van Alain-Fournier) nog het dichtst in de buurt. Meestal vertelt Dhôtel het verhaal van iemand die anders is, die dromerig, slungelachtig, ambitieloos (volgens velen hersenloos) door het leven stapt, flaneert, slentert. We volgen zijn personages op hun tochten door de natuur, hun ontmoetingen met al dan niet wilde dieren, hun tegenslagen, hun pogingen om toch in de maatschappij te worden opgenomen. Zijn proza heeft een betoverende kracht die je in een soort van roes brengt, die ik met weinig andere lectuurervaringen kan vergelijken. Maak zeker de proef op de som, al moet ik wederom zeggen dat er nog geen Nederlandse vertaling beschikbaar is. Er blijft voor uitgevers en vertalers nog altijd veel  interessant werk te verrichten.

Ik las bovenstaande boeken tijdens een Catalaans uitje in de kerstvakantie. 




Geen opmerkingen: